Dat appels soms niet ver van de boom vallen bewijst Carl Philipp Emanuel Bach. Getuige portretten beschikte deze tweede zoon van Bach niet alleen over de appelwangen van zijn vader maar tevens over diens grote talent voor compositie. In dit concert horen we hoe de jonge Emanuel de modieuze galante muziek van zijn eigen generatie, als leerling van zijn vader voorziet van degelijk fundament.
Dat blijkt letterlijk uit de triosonate die hij rond 1732-33 schreef als ‘oefening’ over een bestaande baspartij van de hand van papa. In navolging van zijn vader waagde de jongeman zich in diezelfde jaren ook aan een eerste eigen klavecimbelconcert en aan een cantate die misschien wel door zijn vader in Leipzig werd uitgevoerd. De beroemde melancholieke solocantate van vader Bach dateert van 1727 en was – getuige een afschrift in het Notenbüchlein van Anna Magdalena Bach – ook geliefd studiemateriaal voor de Bach-kinderen.
De serie Passie voor Bach is een co-productie van Orkest Phion en Wilminktheater en Muziekcentrum Enschede
